بررسی اثر سایتوتوکسیک سیلیمارین بر رده سلولی4T1 استخراج شده از تومورهای پستانی موش BALB/c
نویسندگان
چکیده مقاله:
مقدمه: امروزه افزایش چشمگیری برای شناسایی ترکیبات مؤثر در پیشگیری و درمان بیماری سرطان وجود دارد. سیلیمارین ترکیب فلاونوئیدی مشتق شده از گیاه خارمریم است که به عنوان یک داروی شناخته شده در درمان بیماریهای کبدی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به علت اثرات آنتی‌اکسیدانی قوی مورد توجه محققان در درمان بیماری سرطان است. هدف: بررسی اثر سایتوتوکسیک سیلیمارین بر رده سلولی4T1 و مقایسه آن با داروی شیمی درمانی تاکسول. روش بررسی: سلول‌ها تحت تیمار با غلظت‌های مختلف سیلیمارین ( µg/ml125، 100، 75، 50، 25) و تاکسول ( nM20، 10، 5، 5/2، 25/1) در فواصل زمانی 72، 48، 24 ساعت به طور جداگانه قرار گرفتند. تیمار ترکیبی هم به شکل متناظر انجام گرفت. توانایی حیات سلول‌ها با دو روش تریپان بلو وMTT ارزیابی و برای بررسی مورفولوژی هسته، رنگ‌آمیزی با هوخست وPI انجام شد. نتایج: سیلیمارین و تاکسول به صورت وابسته به دوز و زمان به طور معنی‌داری موجب کاهش قابلیت حیات سلول‌های سرطانی پستان موش شدند. به علاوه تغییرات مورفولوژیک مربوط به آپوپتوز به طور مشابه در هر دو تیمار مشاهده شد. در تیمار ترکیبی سیلیمارین و تاکسول، سیلیمارین باعث افزایش حساسیت سلول‌های 4T1 به تاکسول شد. نتیجه‌گیری: در این مطالعه اثرات سایتوتوکسیک سیلیمارین روی سلول‌های سرطانی موش قابل مقایسه با داروی تاکسول بود. استفاده همزمان سیلیمارین و تاکسول اثرات سیتوتوکسیک تاکسول را افزایش داد.
منابع مشابه
بررسی اثر سایتوتوکسیک سیلی مارین بر رده سلولی۴t۱ استخراج شده از تومورهای پستانی موش balb/c
مقدمه: امروزه افزایش چشمگیری برای شناسایی ترکیبات مؤثر در پیشگیری و درمان بیماری سرطان وجود دارد. سیلی مارین ترکیب فلاونوئیدی مشتق شده از گیاه خارمریم است که به عنوان یک داروی شناخته شده در درمان بیماری های کبدی مورد استفاده قرار می گیرد و به علت اثرات آنتی اکسیدانی قوی مورد توجه محققان در درمان بیماری سرطان است. هدف: بررسی اثر سایتوتوکسیک سیلی مارین بر رده سلولی4t1 و مقایسه آن با داروی شیمی در...
متن کاملبررسی اثرات سایتوتوکسیک سیلیمارین و تاکسول بر رده سلولی 4t1 استخراج شده از تومورهای پستانی موش balb/c
مقدمه: امروزه افزایش چشمگیری برای شناسایی ترکیبات موثر در پیشگیری و درمان بیماری سرطان پستان وجود دارد. سیلیمارین ترکیب فلاونوئیدی پلی فنلی مشتق شده از گیاه خارمریم است که یک آنتی اکسیدان قوی و ضد التهاب بوده و به عنوان یک داروی شناخته شده در درمان بیماریهای کبدی استفاده می شود. هدف: بررسی اثر سایتوتوکسیک سیلیمارین بر رده سلولی 4t1 و بررسی اثر آن بر داروی شیمی درمانی تاکسول. مواد و روش ها : ...
بررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره ریشه شیرین‌بیان بر رده سلولی 4T1 استخراج شده از بافت سرطانی پستان موش سوری BALB/c
مقدمه: گیاه دارویی شیرین‌بیان به طور وسیعی در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری‌ها استفاده می‌شود. تحقیقات جدید نشان داده است که اثرات درمانی ریشه شیرین‌بیان توسط ماده مؤثره آن به نام گلیسیریزیک اسید با خواص آنتی‌اکسیدانی اعمال می‌شود و این اثر احتمالاً روی سلول‌های سرطانی می‌تواند اثرات سایتوتوکسیک داشته باشد. هدف: در این پژوهش اثر سایتوتوکسیک عصاره ریشه شیرین‌بیان روی سلول‌های سرطانی پستان...
متن کاملبررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره الکلی شیرین بیان (گلیسیریزا گلابرا) بر رده سلولی 4t1 استخراج شده از تومورهای پستانی موش balb/c
چکیده سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان است که در آن تومور بدخیم منجر به مرگ در زنان می شود. طبق آمار کل کشور در ایران نیز سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان محسوب می شود و در هر سال نزدیک به 6160 مورد جدید پیدا می شود که 1063 نفر نیز به دلیل این بیماری فوت می کنند. در طول دهه های اخیر ترکیبات پیش گیری کننده شیمیایی و شیمی درمانی علیه انواعی از سرطان از گیاهان دارویی متعددی استخراج شده است. گ...
15 صفحه اولبررسی اثر سایتوتوکسیک سیلیبینین بر رده سلولی MCF-7
اهداف سرطان‌های متاستاتیک مثل سرطان پستان، معمولاً به شیمی‌درمانی مقاوم هستند؛ لذا یافتن ترکیبات مؤثر و جدید برای درمان این نوع سرطان‌ها مدّنظر محققان قرار دارد. در این پژوهش اثر سمی‌سیلیبینین بر رشد و تکثیر رده سرطانی MCF-7 بررسی شده است.مواد و روش ها برای بررسی اثر مهاری سیلیبینین بر فعالیت متابولیکی سلول‌های MCF-7 آزمایش MTT انجام شد. بدین منظور سلول‌ها را در پلیت 96 خانه کشت کردیم، سپس در ز...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 4 شماره 52
صفحات 55- 65
تاریخ انتشار 2014-12
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023